Ekscelencje
Panie i Panowie,
Po pierwsze, pozwólcie mi podziękować za to, że dzisiaj mogę być tutaj. Cóż, nie jest łatwo znaleźć odpowiedź, dlaczego mnie tutaj zaproszono. Jest oczywistym, że są silniejsze i bardziej ludne kraje w Unii Europejskiej, których wpływ na nasze wspólnoty jest znacznie większy niż Węgier.
Jestem świadomy, że kraj wielkości Węgier nie może wiele powiedzieć o poważnych sprawach, ale może powiedzieć o interesujących. Tę mądrość będę brał pod uwagę podczas całej mojej wypowiedzi. Węgry to kraj walczących o wolność, dlatego to zaproszenie do bycia prowokacyjnym jest czymś, co sprawia mi przyjemność
Być może jedną z przyczyn zaproszenie mnie jest trudność sformułowania poglądu o Węgrzech przez bezstronnego obserwatora, co łatwym wydaje się dla stronniczych. Czy Węgry to czarna owca, czy jest to sukces na skalę europejską?
Prawdą jest, że w ciągu ostatnich dwóch i pół roku zrobiliśmy wszystko inaczej niż inni. Wybraliśmy inną drogę, aby osiągnąć wspólne cele, takie jak deficyt budżetowy poniżej 3%, zmniejszenie zadłużenia państwa, zwiększenie zatrudnienia i rozpoczęcie wzrostu. Może to jest powód, dla którego zostałem zaproszony do was tu dzisiaj.
Wszystko, co powiem teraz jest oparte na doświadczeniu. Nie odrzucam ani teoretycznego podejścia, ani argumentacji opartej na logice, ale będę mówić na podstawie praktyki i doświadczenia.
Widziałem Unię Europejską jako premier kraju kandydującego. Dawno temu. W tym czasie Unia wydawała się być zwycięska, optymistyczna i ambitna. Jako premier kraju kandydującego, miałem okazję zobaczyć fundamenty strefy euro i miałem szczęście doświadczyć radości i szczęścia spowodowanego zjednoczeniem kontynentu, który został podzielony z powodu komunizmu.
Zasiadam wśród premierów również dzisiaj, mogę powiedzieć jeszcze raz, ale trudno rozpoznać nas sprzed dziesięciu lat.
To, co mam do powiedzenia, nie jest wykładem, ale wstępem do debaty. Zatem – jeśli Pan Przewodniczący pozwoli – przedstawię siedem tezy.
Teza pierwsza:
Względna pozycja głównych graczy w światowej gospodarce i polityce światowej szybko się zmienia. W dziedzinie produkcji i handlu waga Europy maleje. Jest realne niebezpieczeństwo, że między wschodzących Wschodem oraz rewitalizacją Stanów Zjednoczonych Europa stanie się „ziemią niczyją”. Musimy powiedzieć, przemawiając banalnym głosem realistów, że realnym dla nas celem w najbliższej przyszłości, nie jest odwrócenie trendu, ale raczej ustabilizowanie sytuacji.
Teza druga:
Aby mieć szanse na zwiększenie naszego udziału w światowej gospodarce i polityce światowej – do wyleczenia naszych wewnętrznych problemów nie wystarczy po prostu odnowienie kontynentu – musimy wdrożyć również nową koncepcję geopolityczną. Musimy znaleźć sposób na zjednoczenie Europy zaawansowanej technologii, infrastruktury, przemysłu innowacyjnego i wyrafinowanego systemu finansowego z praktycznie nieograniczonymi zasobami naturalnymi, które znajdują się na wschód od nas, głównie w Rosji.
Zrównywanie tego z atlantyckością jest jednym z najtrudniejszych wyzwań intelektualnych i politycznych przyszłości. Dla Europy Środkowej będzie poważnym punktem w porządku obrad, ponieważ wymaga ona gwarancji bezpieczeństwa w ramach tych nowych okoliczności, nie tylko w zakresie obrony, ale również energii, dróg i wolnego handlu.
Jest to podyktowane historycznym doświadczeniem i tym, co umożliwiają głęboko osadzone geopolityczne i historyczne podwaliny współpracy V4.
Teza trzecia:
Kryzys w Unii Europejskiej i kryzys w strefie euro jest zasadniczo kryzysem konkurencyjności. Często cytuję się, że udział Europy w ludności świata wynosi 8%, podczas gdy dostarcza ona 25% światowej produkcji, ale ponosi 50% wydatków socjalnych. Ten wykaz wskazuje na poważniejszy problem stanowiący ciemniejszą drugą stronę medalu: całkowite zadłużenie UE27 sięga 11 [tys] mld EUR, roczna spłata tej kwoty wraz z odsetkami to 2 mld euro, a dodatkowo państwa członkowskie UE generują codziennie około 1,2 miliardów euro nowego zadłużenia.
Kto jest gotowy i szalony do finansowania systemu podobnego do tego?
A przede wszystkim, kto jest gotowy do zrobienia tego korzystając z tanich źródeł, które są niezbędne dla konkurencyjności?
Wydaje mi się, że Unii Europejskiej potrzeba ekonomicznych zmian systemowych. Nie jestem w stanie mówić w imieniu Europy, ale z całą pewnością mogę mówić w imieniu Węgier. Zamiast gonić złudzenia otaczających nas państw opiekuńczych, musimy przekształcić nas w państwo opiekuńcze. Prawdą jest, że w naszych post-komunistycznych krajach państwo opiekuńcze nigdy nie zostało zbudowane, w przeciwieństwie do krajów Europy Zachodniej. Dziś wydaje się to być zaletą. Węgierskie ostatnie dwa i pół roku dokonały tego. Zrozumieliśmy, że reformy, w tym reformy strukturalne. nie są wystarczające. Zrozumieliśmy, że potrzebujemy czegoś, co jest głębsze i czegoś, co jest bardziej ogólne.
I zidentyfikowaliśmy to jako odnowienie i reorganizacja naszej gospodarki i społeczeństwa, koncentracja i skupienie się na społeczeństwie sprawiedliwości społecznej. Przesunęliśmy ciężar dochodów budżetowych z podatków obciążających pracę, do podatków nakładanych na konsumpcję). Wprowadziliśmy podatek liniowy na stronie przychodów i wysoki VAT na konsumpcję. Mamy skrócenie czasu trwania pomocy dla bezrobotnych z 9 miesięcy do 3 miesięcy, kilkaset tysięcy ludzi, którzy nie mogli znaleźć pracy zostało zaangażowanch w publicznych programach pracy, znieśliśmy system wcześniejszych emerytur i korzystnie przekształciliśmy system społecznych beneficjów.
Wynik jest zaskakujący: jesteśmy jednym z pięciu państw Unii Europejskiej, które są w stanie zmniejszyć swoje długi państwowe, trzeci rok z rzędu nasz deficyt budżetowy jest poniżej 3%, a teraz jesteśmy bardzo blisko zniesienia procedury nadmiernego deficytu, której podlegamy od naszej akcesji w 2004 roku.
Teza czwarta:
Zasady, które mogą być rozwiązaniem wewnętrznych problemów strefy euro nie zostały jeszcze określone.
Co to są te problemy wewnętrzne? Na przykład różnice między stopami oprocentowania obligacji państwowych w strefie euro są nadal znaczące. Wkrótce będzie nieuniknione pogodzenie się z zakodowaną wewnętrzną sprzecznością, tym samym nadwyżka w bilansie Niemiec koniecznie ujawni się jako deficyt w innych krajach członkowskich strefy Euro. Tymczasem nikt nie wie, w jaki sposób kraje o poziomie zadłużenia przewyższającą 90% PKB mogą zatrzymać swoje wzrastające zadłużenie na własną rękę. Zatem pytanie, które należy zadać:, jeśli nie są w stanie tego zrobić na własną rękę, kto może pomóc im w tym zadaniu, i w jaki sposób?
Silniejsza gospodarczo-finansowym koordynacja może być przydatna w przyszłości, ale nie jest to odpowiedź na aktualne problemy.
Teza piąta:
Pogłębienie Europejskiej Unii Monetarnej nie może prowadzić do mniej elastycznych polityk gospodarczych i nie może być oparte na ideologicznym i doktrynalnym sposobie. Gospodarki krajów strefy euro są w silnej współzależności między sobą, dlatego uzasadnione jest przeprowadzenie głębokiej i ścisłej koordynacji polityki gospodarczej w strefie euro.
W międzyczasie oczywiście jest niewyobrażalne, że na przykład Szwecja, Węgry i Bułgaria musiałby potrzebować tego samego typu polityki gospodarczej. Dlatego równolegle do stale pogłębiającej unii gospodarczej i finansowej w krajach należących do strefy euro, te ekonomie, których gospodarki nie są tak bezpośrednio powiązane ze sobą, powinny zachować wysoki poziom swobody w wyborze narzędzi polityk ekonomicznych. W tym samym czasie, to pogłębienie współpracy nie może doprowadzić do zamknięcia drzwi przed tymi, którzy nie są jeszcze członkami i elastyczność tej ostatniej grupy nie może doprowadzić do oddzielenia od tych, w głębszej integracji. Wspólne zasady i jednolity rynek muszą stanowić więź współpracy między nami.
Ujmę to w ten sposób: Zgadzam się z kanclerz Merkel, która powiedziała, że wszyscy musimy wykonać naszą pracę domową. Jednak to nie jest takie proste powiedzieć, że wszyscy uczniowie powinni zrobić to samo zadanie domowe, jeśli chcemy, aby wszyscy zdali egzamin. Według tej logiki i stojąc na gruncie zdrowego rozsądku, to Węgry są obrońcą różnorodności polityk gospodarczych wewnątrz Unii Europejskiej.
Teza szósta:
Kraje, które już są w stanie zmniejszyć swoje długi państwowe lub przynajmniej mają szansę zatrzymać się przed osiągnięciem 90% PKB, nie powinny rezygnować ze swoich stałych i zdyscyplinowanych polityk fiskalnych w celu znalezienia łatwiejszej drogi w kierunku wzrostu.
Doceniając działania zarządzania kryzysowego podejmowane przez EBC, musimy stwierdzić, jak dobrze, że banki centralne mogą pomóc tylko tym politykom w zakresie zarządzania kryzysowego,
poprzez które rządy, są w 200% całkowicie oddane zobowiązaniu się do utrzymania deficytu budżetowego poniżej 3% i ciągle malejącego stanu zadłużenia.
Teza siódma:
Jest to bardzo proste: Węgry stały sukcesem Europy. W przypadku sprawiedliwego traktowania, po ośmiu latach, powinna być uchylona procedura nadmiernego deficytu. Wzrost gospodarczy rozpocznie się w tym roku i będzie przyspieszał stale w 2014 i 2015 roku. Nasza rekordowa nadwyżka bilansu handlowego będzie się utrzymywać, zatrudnienie będzie nadal rosło, zadłużenie państwa będzie się stale zmniejszać, a deficyt budżetowy nadal będzie znajdować się poniżej 3%.
Jesteśmy w stanie wyjść z pułapki uzależnienia energetycznego, stale maleje nasze zadłużenie denominowane w walutach obcych, aby uniknąć zagrożeń.
Węgry to kraj, w którym wyjście z kryzysu nie stanowi celu. Zamiast tego przygotowuje się do post-kryzysowego świata i jego konkurencji.
Proszę życzyć sukcesów Węgrów w tym wysiłku. Dziękuję.
